Voor het live art festival LA Breda mag ik een serie artikelen schrijven! In aanloop naar het festival ga ik met kunstenaars in gesprek over o.a. hun drijfveren en creatieve proces. Er is weinig leuker dan dat! De tijd nemen om echt in gesprek te gaan, door te vragen en met de maker te praten over het hoe en waarom van zijn werk. Aan mij dan de uitdaging om het verhaal vervolgens in een mooie vorm te gieten en toegankelijk te maken voor een breed publiek. Ik geniet met volle teugen! De artikelen zijn hier te lezen en als je toch op de website van het festival bent: check gelijk even waar jij naar wilt gaan kijken op 29 en 30 juni en 1 juli! Op 28 maart was het zover: Vlindervleugels, de eerste voorstelling van Doenya's Danswereld! Patricia bracht samen met haar kleine danseressen een dansverhaal tot leven over een kuiken dat ervan droomt om te vliegen zoals de vlinders. Maar kunnen kuikens eigenlijk wel vliegen? Een voorstelling over geloven in je dromen. Ik hielp Patricia bij de totstandkoming van deze productie én legde de voorstelling vast op beeld. Binnenkort is hier een korte impressie van deze mooie dansvoorstelling te zien! Ook in 2017 was het weer zover. Dit jaar een natte en gure editie van Natuurtheatervoorstelling KUDDE in de Biesbosch. Het risico én de charme van locatietheater. De vrijwilligers ploegden moedig voort en het publiek hield zich kranig en beleefde de voorstelling extra intens. Pas toen de techniek het dreigde te begeven, waren we genoodzaakt voorstellingen te annuleren die we gelukkig aan het eind van de reeks weer in konden halen. AD de Dordtenaar en RTV Rijnmond kwamen langs en ik mocht aanschuiven bij DrechtstadFM.
Wendy liet zich voor dit album inspireren door de kwetsbaarheid van het leven. Een album over leven en dood, over gemis en veerkracht. Met scherpe en humoristische nummers doorbreekt Wendy de ongemakkelijke stilte die valt als de wereld in één klap verandert.
Een samenwerking met Bram Schouw van Studio Solo. En dat is leuk! Samen met deze muzikale audiovirtuoos produceer ik muziekvideo's. Ik achter de camera, hij achter de knoppen. De studio in en sjouwen met licht, shots framen en 'cut' roepen. Samen maken we een totaalproduct waarmee bands zich kunnen presenteren aan de buitenwereld. Op YouTube of bijvoorbeeld bij bookers. Met een kwalitatief hoogstaande registratie het beste van de band laten zien én horen: puur en eerlijk. De eerste sessie met de toffe mannen van Round about Tonite zit er al op. Het eindresultaat moeten we nog even geheim houden, maar hieronder vind je alvast een sneak preview. Gisteren presenteerde Marjon Sarneel het boek Meisje in Porgy & Bess in Terneuzen. Een boek waarvoor ik de tekstredactie mocht doen. Een goede tekst nóg beter maken; dat is de sport die graag beoefen. Staat er werkelijk wat je bedoelt, is het een logisch geheel en valt er taaltechnisch nog wat aan te sleutelen? De tekst zo voor zichzelf laten spreken, dat er geen vragen meer te stellen zijn. We zijn erin geslaagd! Meisje is een boek voor volwassenen. Vijftien vertelsels en schilderingen helpen je om met een glimlach naar jezelf te kijken in het leven van alledag. In mooie en minder mooie tijden. De KUDDE is nog niet tot stilstand gekomen en achter de schermen werd de afgelopen maanden hard doorgewerkt. In september was het zover: we mochten weer met de schapen naar buiten! Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Nationaal Park Dwingelderveld stonden we met elf uitverkochte voorstellingen in dit prachtige natuurgebied in Drenthe. Dat betekende dat ik vanachter de computer kroop en in de rol van productieleider twee weken mocht buitenspelen. Yes! Wat een fantastische mensen zijn de Drenten, wat een bijzonder gebied is het Dwingelderveld en wat een onbetaalbare vrijwilligers hebben ons bijgestaan. Het is een feestje om een productie te mogen leiden waar met zoveel liefde aan wordt gewerkt en die met zoveel liefde ontvangen wordt. Iedere dag was er een met een gouden randje. De pers wist KUDDE ook te vinden. Bekijk hier de publicaties door RTV Drenthe, Dagblad van het Noorden en de Meppeler Courant. En heb je de trailer die ik maakte van de voorstelling al gezien? Enthousiast? Mooi! Er worden namelijk alweer gesprekken gevoerd voor een nieuwe serie voorstellingen op een volgende locatie. Ik schreef een gastblog voor Online Schrijfschool Marjon Sarneel. Familie van, inderdaad. Dat schrijven zit ons in het bloed. Marjon is schrijfster en schrijfdocente en heeft haar eigen online schrijfschool. Voor OSMS schrijft ze ook blogs over het leren schrijven van verhalen. Die blogs redigeer ik. Daarnaast plaatst ze regelmatig gastblogs; er zijn immers zoveel invalshoeken om te schrijven over tekst, taal en verhalen. Vandaag aan mij de eer: Over lange zinnen en komma's Volg het verlangen van je hart. Juist ja, maar hoe dan? Een aantal jaar geleden had ik geen flauw idee. Het enige wat ik wist, was dat ik een verlangen had. Veel had ik niet te verliezen en dus begon ik mezelf gratis aan te bieden op plekken waar ik graag wilde zijn. Geen slechte gok, bleek later. Tijdens een van de eerste projecten die ik deed, leerde ik Heleen van Doremalen (theatermaker & inspirerend mens) kennen. Er volgden nieuwe opdrachten, ik dook in het diepe en het werk werd steeds serieuzer. Heleen en ik bleven elkaar tegenkomen. Samen met beeldend kunstenaar Leonie Muller verwezenlijkt ze nu haar droom: de natuurtheatervoorstelling KUDDE. Tijdens deze voorstelling wandel je tijdens zonsondergang met een schaapskudde over de Galderse Heide terwijl acteur Hans Dagelet je het verhaal van Zenon vertelt; een moedige man die besluit de kudde te verlaten. Ik mag voor deze bijzondere voorstelling naast een videoregistratie ook de publiciteit voor mijn rekening nemen. 'Hoi, ik ben Lian. Kan ik misschien iets voor jullie doen?' daar begon het allemaal mee. En nu werk ik mee aan KUDDE; een sprookje voor volwassenen over de moed die het vergt om te worden wie je werkelijk bent. Ik geloof dat ik het begin te begrijpen, dat volgen van mijn hart. Wandel je met ons mee? KUDDE speelt op 26 t/m 30 augustus en 2 t/m 6 september in het Mastbos in Breda. Lees het persbericht hieronder en bestel je kaarten via www.kudde.org.
Sinds een half jaar ben ik verslingerd aan de hoepel. Geluk kan zo eenvoudig zijn. Een plastic buis versierd met tape in kekke kleurtjes; meer is het niet. De beste aanschaf in jaren. Ik kocht mijn hoepel bij Sally van Hoopsadaisy en sindsdien is er geen dag meer zonder hoepel geweest. Voor het eerst in mijn volwassen leven heb ik een hobby. Een echte ouderwetse hobby. Zo eentje die ik zou noteren in het vriendenboekje van het meisje naast wie ik op de basisschool in de klas zat. 'Wat doe je het liefst in je vrije tijd?'' 'Hoepelen' zou mijn 29-jarige ik dan hebben geschreven. Dat is namelijk mijn hobby. Die hoepel zet me - letterlijk - met beide benen op de grond. Muziek aan en gáán. Uit je hoofd en in je lijf. Niet alleen hou ik de hoepel in balans, de hoepel houdt mij ook in balans. Moge duidelijk zijn dat ik niet lang na hoefde te denken toen Sally mij vroeg om samen met haar tutorials voor Hoopsadaisy op te nemen.* Een lange, leuke, hysterische dag hard werken (maar echt, ik bedoel: Sally trok voor ieder filmpje weer een andere waanzinnige legging van haar kledingsponsor Leg-Inc aan) volgde om zoveel mogelijk tutorials en slomo's op te nemen. De eerste serie staat erop, een aantal van die filmpjes is zelfs al te vinden op www.hoopsadaisy.nl en we duiken volgende maand samen de dansstudio weer in voor het vervolg! Spreading the love, happy hooping! *Monteren deed deze hoepelkoningin, die in het dagelijks leven de kost verdient als tv-maker, lekker zelf. Ooit was ik productiemeisje bij Rotterdams LEF*. Daar leerde ik - toen nog beginnend - actrice Wendy Hoogendijk kennen. Het was een bijzondere tijd waarin we met een club jonge ambitieuze mensen het land doorkruisten. Met de voorstelling Kwaad Bloed vertelden we het onvoorstelbare verhaal van de moord op Maja Bradarić. Maja was een 16-jarig meisje dat in 2003 vermoord werd door haar eigen vrienden. Een stapelsdikke persmap, de voorpagina van de Volkskrant, een kort geding en een stuk of 60 uitverkochte zalen waren het gevolg van deze voorstelling. En wij, allemaal nog zo groen als gras, dachten dat dat normaal was. Wisten wij veel ... Tussen Wendy en mij groeide een hechte vriendschap en met regelmaat van de klok riepen we tegen elkaar dat het zo tof zou zijn om weer eens samen te werken. Nooit kwam het ervan, tot vandaag. Wendy heeft inmiddels haar diploma van de Toneelacademie in Maastricht al lang en breed op zak en is uitgegroeid tot een volwassen theatermaker. Ze is toe aan haar tweede solovoorstelling. Een gedurfde en persoonlijke voorstelling die in juni tijdens het Springplankfestival in Rotterdam in première gaat. En tot die tijd mag ik met haar op pad! Samen gaan we de weg naar haar nieuwe voorstelling vastleggen. Op weg naar ... Hier aan de overkant. UPDATE: Soms veranderen gaandeweg de plannen. Of de doelen. Of de wensen. Alles kan: we gooien het om. Wendy werkt ná het Springplankfestival door aan een avondvullende voorstelling. Uitstel betekent in dit geval geen afstel, maar een langer document waarmee we meer de diepte in kunnen. En tot die tijd: nog even geduld a.u.b. * Rotterdams LEF is inmiddels via Tg Siberia opgegaan in TD Maas.
De voorstelling Staat van Geluk van Tg Nomen is de theatrale conclusie van een jaar lang onderzoek rondom het thema arbeid. Waarom werken we? Waarom zijn wij zo statusgevoelig? Maakt werk gelukkig? Kunnen we ook zonder of is dat mensonterend? En hoe kijken werklozen naar onze arbeidssamenleving? Ik heb dit proces in Breda gevolgd tijdens de Stormkamers en het Bouwproject. Het waren dagen van dialogen, inzichten en antwoorden die vervolgens weer minstens zoveel nieuwe vragen opriepen. Toen ik naar de voorstelling kwam kijken, zaten mijn inspanningen er allang op. Maar mijn werk, mijn beelden, waren nog niet opgeborgen. Die werden vertoond op verschillende schermen in de zaal. Ze waren onderdeel geworden van de expositie die te zien was voorafgaand aan de voorstelling! |